แตกต่างลงตัว

ผมบอกว่าความรักก็เหมือนกับเส้นด้ายบาง ๆ    หากขาดไปแล้ว..ผูกอย่างไรก็มีปม
>เธอบอกว่าความรักเหนียวแน่นคงทนกว่านั้น
>มันเปรียบเสมือนผืนผ้ามากกว่าแม้เส้นด้ายจะขาดไปสักเส้น ผ้าก็ยังเป็นผ้าได้อยู่
>
ผมไม่พกมือถือ ด้วยเหตุผลว่า...พระนเรศวรทรงกู้เอกราชได้โดยไม่ต้องใช้เครือข่าย GSM
เธอพกมือถือ 2 เครื่อง ด้วยเหตุผลว่า...ที่ไทยเสียเอกราชไปเพราะไม่มีเครือข่าย GSMใช้
>
ผมไม่รู้หรอกว่าคุณค่าทางอาหารระหว่างพิซซ่ากับขนมครกอะไรจะมากกว่ากัน...
แต่ผมว่าขนมครก อร่อย และถูกกว่าเป็นไหนๆ
เธอไม่รู้หรอกว่าคุณค่าทางอาหารระหว่างพิซซ่ากับขนมครกอะไรจะมากกว่ากัน...
แต่เธอชอบกินพิซซ่า ด้วยเหตุผลที่ว่าขนมครกบางร้านเท่านั้นที่อร่อย...
>แต่พิซซ่าฮัท...ทุกร้านมีมาตรฐานเดียวกัน
>
ผมใช้ปากกาด้ามละ 5 บาท ด้วยเหตุผลที่ว่า...ยังไงมันก็เขียนได้และมันมักจะหายไปทุกครั้งก่อนที่ไส้จะหมด
เธอใช้ปากกา ยี่ห้อcross ด้วยเหตุผลที่ว่า...
>ยังไงมันก็เขียนติดกระดาษไม่ต้องสะบัดก่อนใช้และไม่เลอะเทอะกระเป๋าเสื้อของเธอ
>
ผมชอบทำงานอิสระ ทำตามจินตนาการของตัวเองไม่ต้องให้ใครบังคับ ไม่ต้องผูกมัดกับระบบ
บัตรตอกทำงานของเธอไม่เคยขึ้นตัวแดง...เธอกลับค่ำทุกวันเพราะงานทำให้เธอมีระบบระเบียบ และเห็นคุณค่าของชีวิต
>
ผมรักตัวของผมเองมากกว่าใคร ๆ ด้วยเหตุผลว่า...
ไม่ว่าเราจะทำดีเพื่อใคร ๆมากมายขนาดไหนความสุขทางใจที่เราได้ ก็ได้กับตัวเอง
เธอรักครอบครัวของเธอมากกว่าสิ่งใด ๆด้วยเหตุผลว่า...
ถ้าไม่มีพวกเขาก็คงไม่มีเธอเกิดมาให้ป่าวประกาศว่าฉันรักตัวฉันเอง
>
คลื่นทะเลให้ปรัชญาแก่ผมว่า...หาดทรายจะแปรเปลี่ยนไปทุกครั้งตามคลื่นที่กระทบฝั่ง
แต่แม้จะเปลี่ยนอย่างไร..ทรายก็ยังเป็นทรายและคลื่นก็ยังเป็นคลื่นไม่เปลี่ยน
คลื่นทะเลให้ปรัชญาแก่เธอว่า...ไม่ว่าน้ำทะเลจะขึ้นจะลงอย่างไร คลื่นก็ยังขยันซัดกระทบฝั่ง
 

ผมบอกว่าถ้าไม่มี "ความว่าง" แล้ว "ความมี"ก็ไร้ความหมายเพราะความมีต้องวางลงบนความว่าง
เธอบอกว่าถ้าไม่มี "ความมี" แล้ว "ความว่าง"จะมีประโยชน์อะไร
มันคงไร้ความหมายเพราะมี”ความมี” “ความว่าง”จึงก่อเกิดการเปรียบเทียบ
>
คนอื่นบอกว่าผู้หญิงรักผู้ชายจาก 0-100  แต่ผู้ชายรักผู้หญิงจาก 100-0
ผมแย้งว่าผู้หญิงรักผู้ชายแค่ 0-1
เหมือนไบนารี่ ทำดีมากมายขนาดไหนก็เป็นเพียงแค่ 1หากผิดพลั้งไปจะเหลือเพียง 0
เธอแย้งว่าผู้หญิงรักผู้ชายไม่ใช่ 0-1 และไม่ใช่ 0-100 แต่เป็นจาก 100-200
หญิงรักชายได้ 100 และจะมากขึ้นเรื่อย ๆตามที่เธอปรารถนา
>
ผมมองคนที่ความคิด...เธอแย้งว่าความคิดไม่ใช่นิสัย
ผมเหมือนกับแก้วใส ๆ...จะเห็นคุณค่าตัวเองก็ต่อเมื่อมีเธอเป็นน้ำมาเติมเต็ม
เธอเหมือนกับน้ำใส ๆ...เธอจะอยู่ได้อย่างไรหากไม่มีภาชนะมารองรับ
>
ผมและเธอเหมือนดั่งเส้นขนาน...ที่ไม่มีวันจะมาบรรจบกัน
ผมและเธอเหมือนดั่งเส้นขนานถึงแม้จะไม่มีวันบรรจบกัน...แต่เราก็จะตีคู่ไปด้วยกันเสมอ
>
เพราะเธอชอบกินไข่แดง... แต่ผมชอบกินไข่ขาว
เราจึงอยู่ด้วยกันได้ ในไข่ใบสีน้ำเงินแห่งนี้ ความรัก กับ ความผูกพัน
>
เนื้อความ ความรัก..กับ ความผูกพัน..หน้าตาคล้ายกัน .. เหมือนซ้าย-ขวา
>แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่
>รู้สึกว่า .. คิดถึง .. แล้วมาหา คือ.... รัก
>รู้สึกว่า .. เคยมาหา .. เลยมาหา คือ .. ผูกพัน
>รู้สึกว่า .. หิว ... แต่อยากรอ คือ .. รัก
>รู้สึกว่า .. อิ่มแล้ว .. อยากเอามาฝาก คือ ..ผูกพัน
>รู้สึกว่า .. อยากให้เวลากันและกัน คือ ..... รัก
>รู้สึกว่า .. อยากใช้เวลาด้วยกัน คือ .. ผูกพัน
>รู้สึกว่า .. หงุดหงิดคือทำให้อีกคนไม่สบายใจ คือ...รัก
>รู้สึกว่า .. โกรธคือทำให้อีกคนสำนึกบ้าง คือ ..ผูกพัน
>รู้สึกว่า .... ไม่มีนาทีไหนไม่คิดถึง คือ ... รัก
>รู้สึกว่า.. นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ... ผูกพัน
>
>ขอบคุณเหลือเกิน .... ความผูกพัน .. ที่ทำให้รัก
>ขอบคุณเหลือเกิน.. รักที่เป็นมากกว่า .. ความผูกพัน
>
เคยไหมรักใครคนหนึ่ง ด้วยความรู้สึกว่า ..เคยผูกพันเหมือนเคยรักกัน แล้วพลัดพรากต้องมาตามหากันเป็นแรมปี
ถ้าเคยรู้สึกอย่างนี้...ยามที่มองแววตาใครคนนั้น แล้วรู้สึกอยากอยู่ข้าง ๆเพื่อคอยกางแขนปกป้องและดูแลไปตลอดชีวิต
>
ความรู้สึกนั้น .. เรียกว่า รักและผูกพัน
ความรู้สึกที่ .. มิอาจพรากจากกัน ได้อีก..แม้เพียงหนึ่งเสี้ยววินาที