eyefoot


	ตากับตีน

		ตีนกับตาอยู่กันมาแสนผาสุข จะนั่งลุกยืนเดินเพลินหนักหนา วันหนึ่งตีนทะลึ่งเอ่ยปรัชญา ว่าตีนมีคุณต่อตาเสียจริงจริง ตีนพาตาไปในที่ต่างต่าง ตาจึงได้ชมนางและสรรพสิ่ง เพราะฉะนั้นดวงตาจงประวิง ว่าตีนนี้เป็นสิ่งควรบูชา ตาได้ฟังตีนคุยโม้ก็หมั่นใส้ จึงร้องบอกออกไปด้วยโทสา ว่าที่ตีนไปใหนมาใหนได้ก็เพราะตา ดูบรรดาเศษแก้วไม่ตำตีน เพราะฉะนั้นตาจึงสำคัญกว่า ขอตีนอย่าได้มาคิดดูหมิ่น สรุปแล้วตามีค่าสูงกว่าตีน ทั่วธานินท์ตีนไปใด้ก็เพราะตา ตีนใด้ฟังก็คลั่งแค้นแสนจะโกรธ ก็พิโรธกระโดดไปใกล้หน้าผา เพราะอวดดีคุยเบ่งเก่งกว่าตา ดวงชีวาจะดับไปไม่รู้เลย ตาเห็นตีนทำเก่งเร่งกระโดด ก็พิโรธแกล้งระงับหลับตาเฉย ตีนพาตาถลาล้มทั้งก้มเงย ตกแล้วเหว้ยตายห่าทั้งตาตีน