บุคลากร บริการLinks

เติมเต็มหัวใจให้กัน

คุณครูทอมป์สันโกหกนักเรียนชั้น ป.5 ของครูทั้งชั้น ซะแล้วตั้งแต่วันแรกเลย         ด้วยคุณครูบอกเขาว่าครูรักเด็กๆ เท่ากันหมด เลย   แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได    ้เพราะว่ามีเด็กตัวเล็กๆ ท่าทางขี้เกียจคนนึงชื่อ       เท็ดดี้ สต๊อดดารด์ ครูทอมป์สันได้จับตาดูเท็ดดี้มาปีนึงและ สังเกตว่าเขาไม่ค่อยเล่นดีๆ กับเด็กคนอื่นเท่าไหร่       เ สื้อผ้าของเขาสกปรก และเค้าตัวเหม็นหึ่งอยู่ตลอดเวลาด้วยแหละ และบางทีเท็ดดี้ก็เกเรด้วย  ถึงขั้นที่ว่าครูทอมป์สันสนุกกับการตรวจของ เท็ดดี้ด้วยหมึกสีแดงกากบาทไปหนาๆ และใส่ตัว F ตัวใหญ่ๆ ลงไป บนหัวกระดาษ                                              

ที่โรงเรียนที่คุณครูทอมป์สันสอน  คุณครูต้องทบทวนประวัติของเด็กแต่ละคนด้วย และครูก็ไม่ยอมตรวจประวัติของ เท็ดดี้  จน กระทั่งเหลือแฟ้มสุดท้าย  แต่ทันใดนั้นเมื่อคุณครูตรวจแฟ้มเข้า       ครูทอมป์สันก็แปลกใจใหญ่เลยครับ เมื่อพบว่าครูชั้น ป.1 ของเท็ดดี้วิจารณ์มาว่า "น้องเท็ดดี้เป็นเด็กที่ฉลาดและร่าเริง ทำงานเรียบร้อย มารยาทดี เป็น  เด็กที่น่ารักมากที เดียว"  คุณครูที่สอนเท็ดดี้ตอน ป.2 เขียนว่า  "เท็ดดี้ี้เป็นเด็กที่เรียนเก่งมาก เพื่อนๆ ชอบกันทุกคน แต่กำลังมีปัญหา   เพราะแม่ของ เท็ดดี้กำลังป่วยหนักและชีวิตทางบ้านต้องลำบากมาก แน่ๆ"      คุณครูที่สอน เท็ดดี้ ตอน ป.3 เขียนว่า "เขาเสียใจมากที่เสียแม่ไป เขาพยายามเต็มที่แล้ว   แต่คุณพ่อก็ไม่ค่อยให้ความรักความสนใจเขาเท่าไหร่  และชีวิตที่บ้านเขาต้องส่งผลกระทบต่อเขาแน่ๆถ้าไม่มีคนยื่นมือเข้ามาช่วย เหลือ"       คุณครูที่สอนเท็ดดี้ ตอน ป.4 เขียนว่า  "เท็ดดี้ไม่ยอมเข้าสังคมและไม่ค่อยสนใจการ เรียนเท่าที่ควร ไม่ค่อยมีเพื่อน      และหลับในห้องเรียน”                                                                                                                                          

ตอนนี้ คุณครูทอมป์สันรู้ถึงปัญหาแล้ว และอับอายในการกระทำของตนเองมาก            ครูรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิมอีกเมื่อนักเรียนใน ห้องซื้อของขวัญวันคริสต์มาสมาให้ห่อในกระดาษสีสดๆ พร้อมผูกโบว์อย่างดี ยกเว้นแต่ของเท็ดดี้    ของขวัญของเท็ดดี้ถูกห่ออย่างหยาบๆ ในกระดาษลูกฟูกหนาๆที่ได้มาจากถุงใส่กับข้าว        ครูทอมป์สันกัดฟันเปิดกล่องของเท็ดดี้ดูก่อนกล่องของขวัญอื่นๆ    เด็กบางคน เริ่มหัวเราะเมื่อเห็นว่าเท็ดดี้ให้ กำไลลูกปัดที่ไม่ครบเส้นและขวดน้ำหอมที่เหลือน้ำอยู่ก้นขวดแก่เธอ    แต่ครูก็หยุด เสียงหัวเราะของเด็กๆเมื่อครูเอ่ยขึ้นว่า   กำไลเส้นนั้นสวยเพียงใด สวมมันไว้ที่ข้อมือและฉีดน้ำหอมไปบนข้อมือด้วย เท็ดดี้สต๊อดดารด์อยู่เย็นให้นานพอที่จะพูดว่า    "ครูทอมป์สันครับ วันนี้ครูตัวหอมเหมือนที่แม่ผมเคยหอมเลยครับ" หลังจากที่นักเรียนทุกคนกลับบ้านครูทอมป์สันก็ร้องไห้อย่างนั้นเป็นชั่วโมง  วันนั้นเอง คุณครูเลิกสอนหนังสือเลิกสอนการเขียนและเลิกสอนเลขคณิต คุณครูเริ่มสอนเด็กๆ แทน  คุณครูทอมป์สันเอาใจ ใส่เท็ดดี้เป็นพิเศษ เมื่อครูพยายามช่วยเขา จิตใจของเขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ยิ่งครูให้กำลัง ใจเท็ดดี้เท่าไหร่    เขาก็ยิ่งตอบรับเร็วขึ้น เท่านั้น   ภายในสิ้นปีนั้น เท็ดดี้ได้กลายเป็นเด็กที่ฉลาดที่สุดในห้อง และ แม้ว่าคุณครูจะบอกว่าครูรักเด็กทุกคนเท่ากัน   เท็ดดี้ก็ได้กลายไปเป็น "ศิษย์โปรด"  ของครู                                   

หนึ่งปีต่อมา คุณครูพบจดหมายอยู่ใต้ประตู   จดหมายนั้นมาจากเท็ดดี้    บอกครูว่าคุณครูยังเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี     หกปีต่อมาครูก็ได้จดหมายจากเท็ดดี้อีก บอกว่า เขาเรียนจบม.ปลายแล้วได้ที่สามในทั้งระดับ  และคุณครูยังคง เป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาเคยเจอมาในชีวิต    สี่ปีหลังจากนั้น คุณครูก็ได้ จดหมายอีก บอกว่าแม้ว่าชีวิตเขาจะลำบากบ้าง เขาก็ไม่ได้เลิกเรียนหนังสือ และจะจบปริญญา ตรีในเร็วๆนี้ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง (เหรียญทอง)และยังย้ำกับครูทอมป์สันว่าคุณครูเป็นครูที่ ดีที่สุดและเป็นครูคนโปรดของเขาในชีวิตเขา   จากนั้นสี่ปีผ่านไป   แต่จดหมายอีกฉบับหนึ่งก็ มา ครั้งนี้เขาอธิบายว่าหลังจากที่เขาได้รับ ปริญญาตรีแล้ว  เขาตัดสินใจที่จะเรียนต่ออีกนิด        จดหมายนั้นอธิบายว่า  คุณครูยังเป็นครูคนที่ดี ที่สุดที่เขาเคยมีแต่ตอนนี้ชื่อของเขายาวขึ้นอีกหน่อย      จดหมายนั้นลงชื่อว่า นพ. ทีโอดอร์ เอฟ สต๊อดดารด์                                                                                                                               

เรื่องยังไม่จบแค่นี้นะ คือ ว่า ฤดูใบไม้ผลินั้นก็ยังมีจดหมายมาอีก   เท็ดดี้บอกว่า    เขาได้เจอสาวคนนึง     และก็จะ แต่งงานกัน   เขาอธิบายว่าพ่อของเขาได้เสียไปเมื่อสองสามปีก่อน และเขาสงสัยว่าคุณครูทอมป์สันจะตกลงมานั่งในที่นั่งสำหรับพ่อเจ้าบ่าวในงานแต่งงานหรือไม่  แน่นอนที่สุด ครูทอมป์สันก็มา และทายสิว่า เกิดอะไรขึ้น      คุณครูใส่กำไลข้อมือเส้นนั้น เส้นที่มีลูกปัดหายไปหลายลูก             และต้องฉีดน้ำหอมที่เท็ดดี้จำได้ว่าแม่เขาฉีด ตอนที่ฉลอง เทศกาลคริสต์มาสครั้งสุดท้ายด้วยกัน     ครูกับศิษย์กอดกันกลมเลย และคุณหมอเท็ดก็กระซิบในหูคุณครูทอมป์สัน ว่า  "ขอบคุณมากนะครับคุณครูที่เชื่อในตัวผม ขอบคุณมากที่ทำให้ผมรู้สึกสำคัญ  และแสดงให้ผมเห็นว่าผมสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆได้"  ครูทอมป์สันกระซิบตอบพร้อมน้ำตานองหน้าว่า       " หมอเท็ดจ๊ะเธอเข้าใจผิดแล้ว แหละ เธอต่างหากที่สอนครูว่าครูสามารถเปลี่ยนแปลง สิ่งต่างๆ ได้     ครูไม่รู้จักการสอนจนกระทั่งครูได้พบได้รู้จัก เธอนั่นแหละ"                                                                                                                                                

เติมเต็มหัวใจของคนอื่นด้วยความรักเสียแต่ วันนี้...........                                                                                   ส่งต่อเรื่องนี้ไปให้คนอื่นได้อ่านด้วยและโปรดจำว่า
ไม่ว่าคุณจะไป ไหน  หรือทำอะไร   คุณจะมีโอกาสที่จะสัมผัสและ/หรือเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นเสมอ                   ขอให้คุณสัมผัสและเปลี่ยนอนาคตของคนอื่นในทางทีดีด้วยล่ะ
>>Thank you.