จะรู้ก็ต่อเมื่อ

จะรู้ว่าโลกนี้…มันกว้างใหญ่                ก็ต่อเมื่อเราได้…ออกเดินทาง

จะรู้คุณค่าของอะไร…ในสักอย่าง        ก็ต่อเมื่อเราได้…เสียมันไป

จะรู้ความหมาย…ของฟ้าหลังฝน         ก็ต่อเมื่อเราผ่านพ้น…มันมาได้

จะรู้ว่ายังมีเรื่อง…อีกมากมาย            ก็ต่อเมื่อเราเปิดใจ…ยอมรับมัน

                 จะรู้ว่าในหนังสือ…มีอะไร                ก็ต่อเมื่อเราได้…ลองเปิดอ่าน

                 จะรู้เวลา..ของดอกไม้บาน             ก็ต่อเมื่อเราเฝ้าตาม…อยู่อย่างนั้น

                 จะรู้ว่าเสียงหัวเราะ…มันมีค่า           ก็ต่อเมื่อเราเสียน้ำตา…ในสักวัน

                 จะรู้ถึงความในใจ…ของกันและกัน   ก็ต่อเมื่อเราได้พูด…มันออกไป

                             จะรู้ว่าอะไร…ที่เรียกว่าคิดถึง               ก็ต่อเมื่อในความคิดคำนึง…มีใครสักคน

                             จะรู้ความหมายในคำรัก…สักหน           ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน…ให้หวั่นไหว

                             จะรู้ว่าค่ำคืนนี้…คงไม่เงียบเหงา           ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า…ได้มีโอกาสบอกไป