มนุษย์ หรือ คน

เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง          เหมือนหนึ่งยูง มีดี ที่แววขน

ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน              ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา

ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ                  ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสสา

เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา            เปรมปรีดา คืนวัน สุขสันต์จริง

ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า           ใครมีเข้า ควรเรียก ว่าผีสิง

เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง          แต่ในสิ่ง นำตัว กลั่วอบาย

คิดดูเถิด ถ้าใคร ไม่อยากตก           จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย

ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย              ก็สมหมาย ที่เกิดมา; อย่าเชือนเอยฯ