วัดที่ผลงาน

บาทหลวงคนหนึ่งกำลังเข้าแถวอยู่ที่ประตูสวรรค์
คนก่อนหน้าเขาเป็นไอ้หนุ่มคนหนึ่งสวมแว่นกันแดด
เสื้อตัวโคร่งแจ็คเก็ตหนังและกางเกงยีนส์
เทวทูตถามไอ้หนุ่มว่า “เจ้าคือใคร
ข้าจะพิจารณาว่าเจ้าควรจะได้เข้ามาอยู่ในดินแดนของพระเจ้าหรือไม่”

ไอ้หนุ่มตอบ “ผมชื่อ โจ โคเฮน เป็นคนขับรถแท็กซี่อยู่เมืองนิวยอร์ก”
เทวทูตตรวจสอบในบัญชีรายชื่อสักพักแล้วยิ้ม
“ใส่เสื้อคลุมผ้าไหมนี่แล้วรับไม้เท้าทองคำไป
ยินดีต้อนรับสู่ดินแดนของพระเจ้า”

ทีนี้ก็ถึงตาของบาทหลวง   เขายืนตรงอย่างมั่นใจแล้วแนะนำตัว
“ผมชื่อโจเซฟ สโนว์ เป็นบาทหลวงของโบสถ์เซนต์แมรี่ทำงานรับใช้พระผู้เป็นเจ้ามา 43 ปีเต็ม”
เทวทูตตรวจสอบอยู่ในบัญชีรายชื่อ แล้วบอกเขา
“รับเสื้อคลุมผ้าป่าน กับไม้เท้าบรอนซ์ เจ้าจะได้อยู่ในดินแดนของพระเจ้า”

“เดี๋ยวก่อนครับ” บาทหลวงประท้วง  “ไอ้หนุ่มเมื่อกี้เป็นคนขับรถแท็กซี่เขาได้เสื้อคลุมผ้าไหม
กับไม้เท้าทองคำ มันเป็นไปได้ยังไงกันครับนี่”

“ที่นี่ เราวัดกันที่ผลงาน” เทวทูตตอบเย็นชา
“เวลาเจ้าเทศน์ เจ้าทำให้ผู้คนหลับหมด
แต่เวลาเขาขับรถ เขาทำให้ผู้คนสวดภาวนาอย่างตั้งใจ”