timetells


		เวลาบอกรัก

	กาลครั้งหนึ่งนานมา แล้ว มีเกาะ แห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วย กัน ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมด ว่า เกาะกำลังจะจม ดังนั้น ทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจาก เกาะ ความรัก เท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บน เกาะ ความรัก ต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้วความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ ความรวย แล่นเรือผ่าน ความรวยตอบ ว่า... “ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มี ที่ให้คุณ” ความรักจึง ตัดสินใจจะถาม ความเห็นแก่ตัว ซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม “ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย” “ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียก ด้วย” ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วย เหลืออีก ความเศร้าตอบ ว่า “โอ้ความ รักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ” ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลัง สุข ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา “มานี่ความรักฉันจะรับคุณไป เอง” เสียงนั้นเป็นของคนแก่คน หนึ่ง ความ รักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่าใครเป็นผู้ใจดีคน นั้น เมื่อ พวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของ เขา ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้นความรักจึง ถามความรู้และคนแก่คน อื่นๆ “ใคร เหรอที่เป็นคนช่วยฉัน” ความรู้ตอบว่า “ เวลา” ความรัก “แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉัน ล่ะ ?” ความ รู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรัก ว่า “ก็ เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหนน่ะ สิ”