ประเภทเรื่องจริง..........                                                                                   เจ้าของเรื่อง....นิรนาม ชายคนหนึ่ง ซื้อรถยนต์คันใหม่มา พอมีเวลาว่าง ก็จะออกจากบ้านมาดูรถ และชื่นชมด้วยความพอใจ  วันหนึ่ง เขาออกมาและพบว่า ลูกชายเล็กๆของเขากำลังเล่น โดยเอาฆ้อนตอกลงไปที่ตัวรถที่สวยงามของเขาอยู่ ด้วยความโกรธจัด เขาจึงวิ่งไปที่ลูก เขี่ยลูกไปให้พ้นรถ แล้วใช้ฆ้อนตอกลงไปที่มือของเด็กน้อยเพื่อเป็นการลงโทษ เมื่อชายคนนี้สงบลงแล้ว เขาก็รีบพาลูกชายไปส่งที่โรงพยาบาล  หมอพยายามช่วยสุดความสามารถ  แต่ที่สุด ก็จำเป็นต้องตัดนิ้วออกจากมือทั้งสองข้าง เมื่อหนูน้อยตื่นข้นมาหลังจากการผ่าตัด  และมองเห็นมือที่ไม่มีนิ้วของตน  จึงพูดกับพ่อของเขาอย่างไร้เดียงสาว่า  “พ่อครับ ผมขอโทษครับเรื่องรถของพ่อ” แล้วก็ถามต่อไปว่า “แล้วเมื่อไหร่ นิ้วของผมจะงอกขึ้นมาอีกครับ?” ชายคนนี้ กลับไปบ้าน และได้ฆ่าตัวตายด้วยความเสียใจ

จงคิดถึงเรื่องนี้ เวลาที่มีใครมาเหยียบเท้าเรา เวลาที่เราต้องการแก้แค้น โดยเฉพาะเวลาที่เราคิดว่า เราหมดความอดทนกับบุคคลที่เรารัก อย่าลืมว่าวัตถุนั้น เมื่อเสีย สามารถซ่อมได้ แต่กระดูกที่หักไปแล้ว  หรือความรู้สึกที่ถูกทำร้าย บ่อยๆ ไม่สามารถซ่อมแซมได้ อย่าลืมว่า การให้อภัยนั้น ยิ่งใหญ่กว่าการแก้แค้น

มนุษย์เราอาจทำผิดพลาดได้   แต่ความผิดพลาดที่เราทำโดยไม่ควบคุมบันดาลโทสะของเรา อาจจะหลอกหลอนเราไปตลอดชีวิต ฉะนั้น จงหยุดคิดเสียก่อนที่จะทำอะไร