wheretogo


		ตายแล้ว... ไปไหน

	เหตุการณ์ต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง... ผู้เล่ากล่าวว่าคนที่เล่าเรื่องตายแล้วไปไหนให้เราฟังเป็นเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง เขาเล่าว่าเหตุเกิดขึ้นท่ามกลางบรรยากาศวังเวงในบริษัทเก่าแก่แห่งหนึ่งตั้งอยู่บนที่ดินซึ่งร่ำลือกันว่าเมื่อครั้งอดีตเคยเป็นป่าช้ามาก่อนมีประวัติโจษจันเล่นขานกันมากมายที่เดียวเกี่ยวกับเจ้านายดุและผีหลอก เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 29 ธันวาคม ที่ผ่านมา นางสาวกิ่งแก้ว (นามสมมติ)พนักงานพิมพ์ดีดวัยเบญจเพสมีภารกิจการงานต้องสะสางมากมายวุ่นวายเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นการทำงานวันสุดท้ายในรอบปีรวมทั้งรุ่งขึ้นพรุ่งนี้จะย่างเข้าสู่ช่วงของลองวีคเอนด์ ตลอดวันนั้นจึงเกือบๆ จะมีสภาพเป็นวันโลกาวินาศสำหรับกิ่งแก้วโดยแท้ เธอต้องเคร่งเครียดหมกมุ่นอยู่กับงานตั้งแต่เช้าจนบ่าย (และไม่มีเวลาว่างกินข้าวมื้อกลางวัน) กระทั่งเคลื่อนคล้อยกลายเป็นค่ำเพื่อนร่วมงานหลายคนค่อยๆ ทยอยแยกย้ายกันกลับบ้าน ทำไปทำมาท้ายที่สุดทั้งบริษัทก็เหลือเธออยู่เพียงคนเดียว ตอนนี้ล่ะ บรรยากาศในตึกเก่าๆ ทึมๆ แสงไฟสลัวจนแลดูแล้วชวนสยอง รวมทั้งเสียงแกรกกรากของกระดาษกระพัดกระพือและอะไรต่อมีอะไรก็เริ่มแสดงบทบาทหน้าที่ของตนเองออกมาชัดเจน และค่อยๆ ทบทวีความวังเวงมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่กิ่งแก้วทำงานของเธอเสร็จสรรพและเตรียมตัวเก็บข้าวของเพื่อจะกลับบ้าน เธอเหลือบชำเลืองมองไปยังผนังกำแพงด้านใกล้ๆโต๊ะทำงาน พลันก็ต้องตกใจสุดขีด ส่งเสียงกรี๊ดออกมาดังลั่น สีหน้าซีดเผือดราวกับเลือดในกายเหือดแห้งหมดร่าง สิ่งที่กิ่งแก้วเจอนั้น...ทำให้เธอเป็นเช่นนี้...สิ่งนั้นคือ..... ใช่แล้ว...สิ่งที่กิ่งแก้วพบคือ...ปฏิทินนี่เอง! และสาเหตุที่ทำให้กิ่งแก้วตกใจเจ้าปฏิทินซึ่งดูแล้วไม่น่าจะตกใจเลย เธอต้องพบเห็นกับวันหยุดต่อเนื่องยาวนายหลายวัน ทำให้เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ตระเตรียมวางแผนจะไปเที่ยวไหนในช่วงวันหยุดเหล่านี้เองเป็นเหตุให้กิ่งแก้วต้องอุทานออกมาว่า... ".........ตายแล้ว....จะไปไหนดี !!! "