สวัสดีครับ พี่น้องที่รักทุกท่าน

อาทิตย์นี้ พี่น้องคริสตชนอาจมีความสับสนนิดหน่อย เพราะโดยปกติแล้ว ทุกวันที่ 2 พฤศจิกายน ของทุกปี จะเป็นวันรำลึกถึงผู้ล่วงลับประจำปี แต่บังเอิญ ปีนี้วันที่ 2 พฤศจิกายน ตรงกับวันอาทิตย์พอดี ซึ่งพระศาสนจักรเลื่อนเอาวันสมโภชนักบุญทั้งหลาย จากวันที่ 1 พฤศจิกายน มาจัดสมโภชในวันอาทิตย์นี้ จึงทำให้ดูเหมือนว่า เราอยู่ในภาวะสองจิตสองใจ อะไรทำนองนั้น อันที่จริง พ่อว่าเราอย่าไปคิดอะไรมาก (หรือว่ามีแต่พ่อที่คิดมากไปเอง ไม่มีใครคิดอะไรมากสักหน่อย) เราพยายามทำความเข้าใจไปพร้อมกัน ให้เป็นเรื่องเดียวกันเสียเลยดีกว่า เพราะว่าไปแล้ว เรากำลังพูดถึง “สหพันธ์นักบุญ” นั่นคือ พี่น้องของเราที่อยู่ในสวรรค์ พี่น้องที่อยู่ในไฟชำระและเรามนุษย์ที่กำลังต่อสู้อยู่ในโลกนี้นั่นเอง

เมื่อวันก่อน พ่อรู้สึกแปลกใจกับคำพูดของผู้ประกาศข่าวกีฬาท่านหนึ่ง เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่ม เขาพูดถึงเรื่องจากการศึกษา พบว่า การตัดสินของกรรมการกำกับเส้นในกีฬาเทนนิสในลูกที่ “ก้ำกึ่ง” ว่าจะเป็นลูกออกหรือลูกดีนั้น กรรมการตัดสิน “ผิดพลาด” ถึง 80 เปอร์เซนต์ ด้วยเหตุที่กระบวนการการรับรู้ด้วยสายตา กับระยะเวลาที่ต้องรีบขานตัดสินนั้นไม่สัมพันธ์กัน แล้วผู้ประกาศข่าวนั้นสรุปด้วยคำพูดของตนเองว่า “นี่แหละครับ ความเป็นมนุษย์ ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้เสมอ”คำพูดนี้อาจฟังดูเป็นคำพูดธรรมดาๆ แต่มันจะมีความหมายพิเศษเมื่อเราสามารถพูดออกมาในเวลาที่มีคนทำผิดต่อเราเอง เพราะบ่อยๆ เรามักไม่ยอมรับความผิดพลาดของคนอื่นเอาเสียเลย

มนุษย์กับความผิดพลาดบกพร่องเป็นของคู่กัน ถ้าจะลองขุดคุ้ยสาธยายความไม่ดีของใครสักคนหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องยากดอก และถึงแม้บางสิ่งคนอื่นไม่รู้ แต่เจ้าตัวย่อมรู้ดี ฉะนั้น บางทีเราก็ต้องหันกลับมาดูตัวเองบ้าง เพราะในบางเวลามนุษย์เราก็ลืมตัว มัวแต่ว่าร้ายคนอื่น ทั้งๆ ที่ตนเองก็กำลังทำในเรื่องเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม การที่เรายอมรับว่ามนุษย์อาจทำผิดพลาดบกพร่องได้ ไม่ได้หมายความว่า เรายอมสยบต่อความเลวและความไม่ดีทั้งหลาย แล้วปล่อยให้ความเลวดำเนินไปตามเรื่องราวของมัน อันที่จริง มันเป็นโอกาสที่จะแสดงให้เห็นว่า คุณค่าของความดีและความถูกต้องน่ายกย่องเพียงใด ฉะนั้น นอกจากเราไม่สนับสนุนความเลวความไม่ดีแล้ว เรายังต้องต่อสู้อีกด้วย ต่อสู้ทั้งสิ่งที่อยู่ในตัวเราและอยู่ในสังคม

“โอกาส” ที่พูดถึงนี่แหละที่สร้างให้ใครเป็น “นักบุญ” ดังเช่นสถานการณ์สร้างวีรบุรุษได้ เราเห็นตัวอย่างของบรรดานักบุญมากมาย มากมายจริงๆ ที่เปลี่ยนวิกฤตอันเป็นผลจากความผิดพลาดของชีวิต ให้เป็นโอกาสของการแก้ไขชีวิตและเชิดชูคุณธรรม ฉะนั้น จงเรียนรู้ที่จะให้โอกาสแก่ตนเอง และแก่คนอื่น

การที่เรามนุษย์วอนขอความช่วยเหลือจากบรรดานักบุญในสวรรค์ สะท้อนให้เราชื่นชมอำนาจและความงดงามของความดี และการที่เรามนุษย์สวดภาวนาให้แก่วิญญาณในไฟชำระ ก็สะท้อนให้เรามองดูข้อผิดบกพร่องของตน และรู้จักยอมรับความผิดบกพร่องของคนอื่นๆ รอบตัวเราด้วย

พ่อสุรสิทธิ์