สวัสดีครับ พี่น้องที่รักทุกท่าน

เรื่องน่าอ่าน       รายการมิสซาประจำสัปดาห์

พูดถึงคำว่า “หนทาง” บางครั้งนอกจากจะสามารถหมายถึงถนนทางเดินหรือเส้นทางต่างๆในการเดินทางสัญจรตามปกติแล้ว ยังสามารถหมายถึง “วิธีการ” ได้อีกด้วย นั่นอาจเป็นเพราะว่า จุดหมายปลายทางหนึ่งอาจจะสามารถใช้เส้นทางได้หลายเส้นทางเพื่อบรรลุถึงจุดหมายนั้นก็ได้  พูดเปรียบเทียบง่ายๆก็คือ สมมุติว่าจะไปเชียงใหม่ เราอาจไปได้ทั้งทางเครื่องบิน หรือทางรถยนต์ ซึ่งอาจจะใช้เส้นทางผ่านจังหวัดตาก หรืออีกทางหนึ่งผ่านจังหวัดพิษณุโลกก็ได้ นั่นคือหลายวิธีการนั่นเอง

พ่อจำมาจากหนังฝรั่งหลายๆ เรื่องที่เคยดูว่า กฎหมายของหลายรัฐในสหรัฐอเมริกา ระบุว่า  เมื่อคดีขึ้นสู่ศาล การที่ฝ่ายตำรวจหรืออัยการ จะนำหลักฐานขึ้นมาแสดงนั้น หลักฐานต่างๆ ที่ได้มา จะต้องได้มาด้วยวิธีการที่ถูกต้องด้วย  หากมิฉะนั้นแล้ว หลักฐานนั้นแม้สำคัญเพียงใด ศาลก็จะไม่นำมาประกอบการพิจารณาได้เลย อย่างเช่น หลักฐานใดที่ตำรวจบุกรุกเข้าค้นหาได้ โดยไม่มีหมายค้นเสียก่อนนั้น ให้ถือว่าเป็นการได้หลักฐานมาอย่างผิดกฎหมาย จึงนำมาแสดงในศาลไม่ได้ เป็นต้น พ่อยกตัวอย่างนี้ขึ้นมา เพื่อประกอบคำอธิบายของพ่อที่ว่า หลักการอันชอบธรรมก็คือ การจะบรรลุเป้าหมายใดๆก็ตาม แม้เป้าหมายนั้นจะดีเพียงใด จำเป็นต้องใช้ “วิธีการ” ที่ถูกต้องและดีด้วย มิฉะนั้น การกระทำนั้น จะเป็นการกระทำอันชอบมิได้

ฉะนั้นจึงเป็นเรื่องไม่สมควร ที่ต้องการจะช่วยคนยากจน หรือต้องการทำบุญช่วยวัด ซึ่งแน่นอนเป็นเป้าหมายที่ดีมาก แต่โดยการใช้วิธีโกงคนอื่น หรือขโมยหรือแย่งชิง เพราะแน่นอนว่า วิธีการเหล่านี้ เป็นวิธีการที่เลว

“จงเตรียมทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า จงทำทางเดินของพระองค์ให้ตรงเถิด”(มก.1;1-2)

การตระเตรียมทางเป็นหน้าที่ของเราทุกคน ในการเชิญเสด็จองค์พระผู้เป็นเจ้ามาสู่ชีวิตของเรา ทางชีวิตของเรานั่นเองที่ต้องทำให้ “ตรง” หรืออาจพูดอีกอย่างหนึ่งว่า “ให้ถูกต้องดีงาม”
 
อันตรายอย่างหนึ่งของสังคมทุกวันนี้ก็คือความคิดที่ว่า เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ดี จะใช้วิธีการใดก็ได้ แล้วถ่ายทอดความคิดนี้ออกไปสู่ลูกหลานเยาวชนของเรา บางครั้งพ่อแม่เห็นลูกของตน สามารถใช้กำลังเอาเปรียบลูกคนอื่นได้ โดยเฉพาะลูกของคู่อริ พ่อแม่กลับแสดงความชื่นชม จนรู้สึกว่าวิธีการที่ผิดนี้ใช้ได้ แล้วลูกก็จะใช้วิธีการทำนองนี้ ซึ่งจะพัฒนารูปแบบของมันต่อไปตามสถานการณ์

บางครั้ง มนุษย์เราลืมไปว่า บาปนั้นส่งผลของมันทั้งในโลกนี้และโลกหน้า อย่าหลงคิดว่า เป้าหมายและวิธีการนั้นไม่เกี่ยวข้องกัน ที่จริงเราเห็นตัวอย่างของเศรษฐีขี้โกงมากมาย มีบ้านใหญ่โต มีเตียงนอนนุ่มๆ ในห้องแอร์ แต่กลับนอนหลับไม่ลง เพราะความโหดร้ายของตนต่อคนอื่นตามหลอกหลอน หรือไม่ก็ระแวงอันตรายจากการถูกแก้แค้น เอาคืน มิหนำซ้ำ เวลาตายก็ยังตาไม่หลับอีกด้วย ไม่ต้องคิดว่าโลกหน้าจะอยู่ที่ไหน

น่าเสียดาย ในบางกรณี วิธีการหรือหนทางที่ดีมีอยู่มากมายกลับไม่เลือกใช้ ส่วนวิธีการที่เลวมีอยู่วิธีเดียวกลับเลือกเอา บางทีเราอาจมีความปรีชาฉลาดไม่พอ หรือไม่ก็ขาดความอดทนพากเพียร

 

พ่อสุรสิทธิ์