แคสเซียสเข้าอารามเพราะต้องการจะชดเชยใช้โทษบาปของมนุษย์ ขณะที่เขาเป็นฤๅษี เขาฝึกการใช้โทษบาป และการเสียสละ

           “พระเจ้าข้า ”เขาภาวนา “ลูกขอถวายตัวลูกเพื่อชดเชยใช้โทษบาปของโลก”

คืนหนึ่ง แคสเซียสฝันว่าเขาเดินอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง  บ้านเรือนของผู้คนที่นั่นทรุดโทรมมาก ด้วยความศรัทธาร้อนรน และความใจดีของเขา เขาเริ่มต้นสร้างบ้านใหม่ทีละหลังๆ เมื่อเขาสร้างบ้านใหม่ทั้งหมดแล้วพระเยซูเจ้าเสด็จมาใกล้ ๆ เขา

“แคสเซียส” พระเยซูเจ้าตรัส  “เราต้องการจะไปพักอยู่ที่บ้านของเจ้า”

แคสเซียสชี้ไปที่บ้านของตนเองขณะเดินไปกับพระเยซูเจ้า พลางพูดว่า “พระเจ้าข้า บ้านของลูกอยู่ที่นั่น”

พระเยซูเจ้าหยุด เมื่อเห็นว่าบ้านของแคสเซียสเองก็ผุพังมาก พระองค์ตรัสว่า “เราไม่สามารถพักในบ้านของเธอได้หรอก บ้านของเธอกำลังจะพังอยู่แล้ว”

“แต่พระเจ้าข้า” แคสเซียสแก้ตัว “ลูกยังไม่สามารถซ่อมแซมบ้านของลูกเองเลย เพราะลูกใช้เวลาทั้งหมดไปกับการซ่อมแซม และสร้างบ้านให้คนอื่น”

พระเยซูเจ้าตรัสกับเขา  “ก่อนที่ลูกจะสร้างบ้านของเราในหัวใจของมนุษย์คนอื่น  จงแน่ใจก่อนว่า เรามีที่พักในหัวใจของลูก”  แล้วพระองค์ก็จากไป
 

ที่มา: หนังสือเมล็ดพันธ์แห่งปรีชาญาณ เล่มที่ 3