|
หลายปีมาแล้วในแอฟริกาใต้ ชายคนหนึ่งขายไร่ของเขาเพื่อจะได้ใช้เวลาไปขุดหาเพชร เขาฝันว่าจะกลายเป็นเศรษฐี
เขาใช้เวลาอยู่หลายปีจนแทบสิ้นเนื้อประดาตัวและสุขภาพทรุดโทรม มองดูแล้วไม่มีความหวังใดๆ ที่เขาจะมีเงินทองมากกว่าวันที่เขาขายไร่ เขาจึงกระโดดน้ำฆ่าตัวตายในแม่น้ำ
ต่อมาชายผู้ที่ซื้อที่ดินสังเกตเห็นหินที่ดูแล้วต่างจากหินในลำธาร เขาเก็บมันไปวางไว้บนหิ้ง เพื่อนคนหนึ่งมองดูหินอย่างพินิจพิเคราะห์ แล้วทำให้เขาสิ้นสงสัยว่าหินก้อนนี้แท้จริงแล้วคือเพชร
ชายเจ้าของที่ดินนำหินไปตรวจดูมันคือเพชรเม็ดงาม และใหญ่ที่สุดที่เคยพบในแถบนั้น
ชายผู้นี้สำรวจที่ดินของเขาต่อไปโดยไม่ให้ใครรู้ เขาค้นหาตามลำธาร เก็บรวบรวมหินที่มีลักษณะคล้ายกัน หินเหล่านั้นคือเพชร
แท้จริงแล้ว ไร่ของเขาเต็มด้วยเพชรที่รอเวลาให้มีคนมาพบ เจ้าของที่ดินคนเก่าขายที่ดินของเขาเพื่อไปแสวงหาเพชร โดยไม่รู้ว่าที่ดินของเขาเป็นแหล่งเพชรขนาดใหญ่
บทเรียนแห่งปรีชาญาณสามารถจะเรียนรู้ได้ในความสนิทสัมพันธ์ และประสบการณ์ที่เราประสบในแต่ละวัน ให้เราวอนขอพระเจ้าให้ทรงไขแสดงแก่เราถึงสิ่งที่เราต้องการ
ที่มา : เมล็ดพันธ์แห่งปรีชาญาณ เล่ม 3
|
