ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในเมืองแห่งหัวใจ เขาประหลาดใจมากเพราะหัวใจทุกดวงปิดสนิท 
ไม่มีหัวใจดวงไหนเปิดประตูรับเขาเข้าไปเลย
ชายคนนี้จึงไปหาปราชญ์ผู้รู้ และถามว่าเป็นไปได้อย่างไรที่หัวใจทั้งหลายปิดสำหรับเขา
 แม้ว่าเขาจะเคาะเท่าไรก็ไม่มีหัวใจดวงไหนเปิด
ผู้รู้ส่งก้อนหินสีขาวให้เขาและบอกว่า
“เอาเครื่องรางนี้ติดตัวไว้ ก้อนหินนี้จะสามารถเปิดหัวใจทุกดวง แม้แต่หัวใจที่ดื้อรั้นที่สุด”
ชายคนนั้นนำก้อนหินขาวกลับไปที่เมืองแห่งหัวใจ ขณะที่เขาเดินไปตามถนน
เขาแปลกใจอย่างยิ่ง ประตูแห่งหัวใจทุกดวงเปิดออก แม้เขาจะยังไม่ทันได้เคาะ
และยังเชื้อเชิญให้เขาเข้าไปข้างใน
ด้วยความดีใจ ชายนั้นรีบวิ่งไปหาปราชญ์ที่ให้อาวุธวิเศษ และบอกว่า
“ก้อนหินขาวนี้ช่างวิเศษจริงๆ มันสามารถเปิดหัวใจทุกดวงได้ง่ายดาย”
“จงเก็บรักษามันไว้ตลอดไป แล้วจะไม่มีหัวใจดวงไหนปิดสนิทสำหรับเจ้าอีกต่อไป”
ปราชญ์กล่าว
“ก้อนหินขาววิเศษนี้ชื่ออะไร” ชายนั้นถามต่อ
“ความรัก”  ปราชญ์เน้นอย่างหนักแน่น

ที่มา : หนังสือเมล็ดพันธุ์แห่งปรีชาญาณ 3