เรื่องน่าอ่าน       รายการมิสซาประจำสัปดาห์

สวัสดีีครับ พี่น้องที่รักทุกท่าน...

ก่อนอื่น พ่ออยากจะขอบคุณพี่น้องทุกๆ ท่าน โดยเฉพาะผู้ที่มีส่วนในการจัดเตรียมฉลองวัดปีนี้ ทุกสิ่งดำเนินไปด้วยความสวยงาม เรียบร้อย พ่อทราบดีว่า เบื้องหลังนั้นคือ ความเสียสละและความอดทนของพี่น้องจำนวนมาก แต่ผลของมันนั้นหวานชื่น เพราะหมายถึง ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่ปรากฎออกมา ตรงกันข้าม พ่อคิดว่า ถ้าการฉลองวัดแต่ละปี เป็นเหตุให้พี่น้องบางคนต้องบาดหมาง ทะเลาะเบาะแว้ง และแตกแยกกันแล้ว การฉลองแม้จะยิ่งใหญ่เพียงใด ก็คงไม่สวยงาม และน่าชื่นใจไปได้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาหลายปี ทำให้พ่อเชื่อมั่นว่า การฉลองวัดของเราจะสวยงามเช่นนี้ทุกปี

อย่างไรก็ตาม ความจริงข้อหนึ่งที่เราควรยอมรับด้วยก็คือ สิ่งที่คนหนึ่งสนใจหรือให้ความสำคัญ อีกบางคนอาจไม่รู้สึกอย่างเดียวกันก็ได้ การฉลองวัดนั้นไม่ได้มีความหมายหรือความสำคัญสำหรับทุกคน แต่ในมุมมองที่ดี เมื่อมีผู้มาร่วมฉลองจำนวนมาก เช่นที่ปรากฏ ก็บันดาลให้เราทุกคนบังเกิดความสุขในใจ พลังแห่งความเป็นพี่น้องนั้นยิ่งใหญ่จริงๆ

เมื่อพูดถึงสิ่งที่คนหนึ่งสนใจ แต่หลายคนกลับมองข้าม พ่อนึกถึงตัวเองในเรื่องเกี่ยวกับเว็ปไซต์ของวัดขึ้นมาทันที อันที่จริง พ่อตั้งใจจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว แต่ก็อดไม่ได้ เพราะสาระเข้าเรื่องราวที่พ่อกำลังจะพูดถึงพอดี บางวัน พ่อมานั่งนึกขำตัวเองที่เอาแต่ตื่นเต้น และวุ่นวายกับเว็ปไซต์ เวลามีอะไรใหม่ๆ ที่ก้าวหน้าขึ้น พ่อจะรู้สึกพอใจ บางครั้งก็ปลื้มใจ บางทีถึงกับภาคภูมิใจแกมจองหอง คิดเอง เห็นเอง เออเองว่าเป็นเว็ปไซต์ที่ดี แต่แล้วก็ค้นพบความจริงว่า เราก็เหมือนตื่นเต้นของเราอยู่คนเดียว เพราะเท่าที่ปรากฎนั้น มีคนสนใจอยู่น้อยมาก สัตบุรุษวัดกาลหว่าร์เอง ก็ไม่สนใจเท่าไรนัก ความร่วมมือก็ไม่มาก แต่เรื่องนี้จะไปตำหนิใครก็ไม่ได้ดอก เพราะเป็นสิทธิอันชอบธรรมของทุกคน ที่จะสนใจอะไร ถ้าพูดอย่างชาวบ้านก็ต้องว่า ก็เรามันบ้าไปเอง ทำนองนั้นเพราะฉะนั้น สิ่งหนึ่งต่อให้ดีแค่ไหน มีคุณค่ามากเพียงใด แต่ถ้าคนไม่สนใจสิ่งนั้น ก็ไร้ความหมาย สำหรับพ่อก็จะนั่งนึกขำตัวเองต่อไป

พ่อกำลังสื่อเปรียบเทียบว่า เป็นทำนองเดียวกับที่กษัตริย์พระองค์นั้นในพระวรสาร ที่กำลังตื่นเต้นวุ่นวายดีใจ ที่จะจัดงานเลี้ยงอภิเษกสมรสให้พระโอรส ที่จริงน่าจะเป็นงานเลี้ยงที่ใครต่อใครอยากจะได้รับเชิญให้เข้าร่วมงาน เพราะถือเป็นเกียรติแก่ตนเองและวงศ์ตระกูล คือควรจะตื่นเต้นดีใจไปด้วย แต่ก็นั่นแหละสิ่งที่คนหนึ่งสนใจ ใช่ว่าทุกคนจะสนใจด้วย เพราะปรากฏว่า เมื่อแจ้งแก่ผู้รับเชิญทั้งหลายแล้ว “ผู้รับเชิญมิได้สนใจ” ต่างไปวุ่นวายกับเรื่องของตนที่สนใจมากกว่า

พระเป็นเจ้ากำลังจัดเตรียมงานเลี้ยงบนสวรรค์ให้แก่เรา ด้วยความตื่นเต้นดีใจ แต่เรามนุษย์กลับไม่สนใจเสียเลย

พ่อนึกสงสัยว่า ทุกวันนี้ เราแต่ละคนให้ความสนใจกับอะไรอย่างจริงๆ จังๆ บ้าง เพราะเมื่อเราสนใจอะไรจริงๆ พ่อเชื่อว่า เราจะทุ่มเท ขวนขวาย และแม้เมื่อยังไม่ได้มาในสิ่งที่เราสนใจนั้น เราก็มีความสุขแล้ว แต่อาจจะเป็นเรื่องน่าเสียดาย ที่สิ่งที่อยู่ในความสนใจของเรา จะมีแต่เรื่องฝ่ายโลก ฝ่ายวัตถุเสียมากกว่า จนบางทีไม่มีที่ว่างในจิตวิญญาณ และไม่มีเวลาในชีวิตที่จะสนใจ “งานเลี้ยง” ในสวรรค์ ที่พระผู้เป็นเจ้ากำลังจัดเตรียมให้เราด้วยความตื่นเต้นยินดี

          ผู้รับเชิญมีมากจริงๆ แต่ผู้รับเลือกมีน้อย

พ่อสุรสิทธิ์